کد مطلب:24686 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

به چه دليل معاشرت با كافران گناه است؟

حكمت اينكه مسلمانان نبايد با كافران معاشرت و دوستي كنند، اين است كه اولا، معاشرت و رفاقت با آنان باعث مي شود كه به تدريج علاقه آنان نسبت به اسلام و تعليمات آن كم شود و در اثر تمايل به كفار عقايد آنان متزلزل شود.
ثانياً، قطع ارتباط مسلمانان با كفار باعث مي شود كه پيوند مسلمانان با مسلمانان محكمتر شود و در شؤون زندگي داراي استقلال شوند و بدين ترتيب قدرت و عظمت و نفوذ مسلمانان بيشتر و افزونتر گردد. آري اگر مسلماني بتواند كافري را به اسلام راهنمايي كند و او را به تعليمات اسلام راغب و متمايل سازد، اشكالي ندارد كه با وي معاشرت كند،
البته مطالبي كه ذكر شد، مربوط به كساني است كه مسلمان نباشند، اما مسلماناني كه نماز نمي خوانند و از اين رو در برخي از روايات كافر خوانده شده اند، با كفار اصلي فرق دارند; يعني بايد در مرحله اول آنها را به نماز دعوت كرد. اگر روي خوش نشان ندادند و به ترك نماز ادامه دادند، آنگاه بايد از آنان دوري كرد و به آنها فهماند كه اين دوري به خاطر

ـ2074ـ
اين است كه اهل نماز نيستند.
اصولا مسلمان نمي تواند در برابر كفر و يا گناه بي تفاوت باشد، تذكر اين نكته نيز لازم است كه حديث پيامبر اكرم((صلي الله عليه وآله))« من ترك الصلوة متعمّداً فقد كفر; هر كس نماز را بعمد ترك نمايد، كافر شده است».
به مفهوم كفر در اعتقاد نمي باشد; بلكه كفر به معناي سرپيچي از عمل به دستورات است، كه اصطلاحاً كفر عملي ناميده مي شود.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ2075ـ